A úlcera de perna é unha lesión na extremidade inferior (entre o pé e debaixo do xeonllo), espontánea ou accidental, cuxa etiología pode refe-rirse a un proceso patolóxico sistémico ou da extremidade e que non cicatriza no intervalo de tempo esperado. Entre elas, as úlceras venosas de perna son as máis numerosas (entre un 75-80%), sendo a súa prevalencia do 0,5 ao 0,8% e a súa incidencia entre 2 e 5 novos casos por 1.000 persoas ao ano. En España supoñen o 68,6% das úlceras vasculares, sendo un 56,9% delas recorrentes. Os apósitos de cura en ambiente húmido (CAH) xunto coa terapia de compresión, considérase o tratamento estándar para a cura de dicha úlceras. A CAH impide a perda de humidade da ferida, creando unhas condicións de humidade e temperatura favorables en cada fase de cicatriza-ción, mentres que a terapia de compresión mellora o retorno venoso e re-duce a hipertensión venosa. Unha opción cada vez máis utilizada para o tratamento das úlceras venosas de perna nas que existe un enlentecimiento ou estancamento no proceso de cicatrización é a terapia de presión negativa (TPN). A TPN baséase na aplicación dunha presión subatmosférica controlada, a unha ferida, usando unha bomba eléctrica, con obxectivo de axudar a promover a cicatrización. A TPN pode ser utilizada para preparar a ferida para o peche cirúrxico posterior e como un adyuvante aos enxertos de pel. Debido ao uso cada vez máis estendido da TPN, o que pode supoñer un importante consumo de recursos sanitarios para o Sistema Nacional de Saúde, e a que desde o punto de vista económico hai publicacións que se ñalanque o uso da TPN pode ser beneficioso ao supoñer un menor número de cambios do apósito, un menor tempo dedicado a esta tarefa polo persoal de enfermería e unha menor estancia hospitalaria, desde o Ministe-rio de Sanidade, Servizos Sociais e Igualdade pídese a realización deste estudo.